Ο Οκτώβριος ήταν ένας μήνας γεμάτος ενθουσιασμό και μάθηση στο νηπιαγωγείο μας! Τα παιδιά μας μετά τις πρώτες εβδομάδες προσαρμογής είναι πλεον έτοιμα να εμβαθύνουν σε πιο συναρπαστικά και ενδιαφέροντα θέματα, ενώ συνεχίζουν να εξελίσσονται σε κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο.
Μαθηματικά:
Άξονας:
- Αριθμοί: Στην τάξη μας τα παιδιά εξοικειώνονται με τις έννοιες των αριθμών και της μέτρησης, ενώ μέσα από παιχνίδια και δραστηριότητες αναπτύσσουν τις δεξιότητες τους στα μαθηματικά. Πιο συγκεκριμένα, γνωρίσαμε το σημείο και τα διάφορα είδη των γραμμών. Παράλληλα παίξαμε ποικίλα παιχνίδια ποσοτικής και συμβολικής αναγνώρισης των αριθμών.
- Μετρήσεις με μη συμβατικές μονάδες μέτρησης:
Τα παιδιά αρχίζουν να ανακαλύπτουν τον κόσμο της μέτρησης μέσα από το παιχνίδι και την εμπειρία. Πριν γνωρίσουμε τους «κανόνες» και τα εργαλεία της κανονικής μέτρησης (όπως τη ρίγα ή το μέτρο), μαθαίνουμε να συγκρίνουμε, να εκτιμούμε και να μετρούμε χρησιμοποιώντας μη συμβατικές μονάδες μέτρησης. Δηλαδή μετρούμε το μήκος με αντικείμενα της καθημερινότητας όπως τα τουβλάκια, οι πατούσες μας, τα μολύβια, τα συνδετηράκια.
Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά:
- Μαθαίνουν να παρατηρούν και να συγκρίνουν μεγέθη (π.χ. «το τραπέζι είναι πιο μακρύ από το χαλί»),
- Κατανοούν ότι η μέτρηση είναι διαδικασία επανάληψης μιας μονάδας,
- Εξασκούν τη λογικομαθηματική σκέψη,
- Συνεργάζονται και συζητούν τις εκτιμήσεις τους με τους συμμαθητές τους.
Μέσα από τις μετρήσεις τα παιδιά ανακαλύπτουν ότι δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να μετρήσουμε κάτι και ότι κάθε «μονάδα» μπορεί να μας βοηθήσει να περιγράψουμε τον κόσμο γύρω μας με μαθηματικό τρόπο!
Εικαστική έκφραση:
Ενότητα: "Η μουτζούρα"
Θέμα: "Πως μπορώ να χρησιμοποιήσω το σώμα μου για να σχεδιάσω;"
Τα παιδιά μέσα από ποικίλες δραστηριότητες γνώρισαν τα είδη των γραμμών και μέσα από τη μουσική και την κίνηση του σώματός τους σχεδίασαν νοερά τις δικές τους γραμμές. Τα παιδιά σε ζευγάρια μοιράστηκαν ρόλους και το ένα παιδάκι χόρευε ενώ το άλλο σχεδίαζε τις γραμμές που έβλεπε να δημιουργεί.
Γλωσσική Αγωγή:
- Πώς να φτιάξω τη δική μου ιστορία;
Η διδασκαλία της δομής μιας ιστορίας στο νηπιαγωγείο βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν πώς οργανώνονται τα γεγονότα μέσα σε μια αφήγηση και να αναπτύξουν τις δεξιότητες του προφορικού και γραπτού λόγου. Μέσα από βιωματικές και παιγνιώδεις δραστηριότητες, τα παιδιά μαθαίνουν ότι κάθε ιστορία έχει αρχή, μέση και τέλος, δηλαδή μια σειρά γεγονότων που συνδέονται λογικά και χρονικά.
Στην αρχή γνωρίζουμε τους ήρωες (Ποιός;) το περιβάλλον (Πού;) και τον χρόνο (Πότε;)
στη μέση παρουσιάζεται ένα πρόβλημα ή μια περιπέτεια,
και στο τέλος δίνεται η λύση ή η κατάληξη της ιστορίας.
Η κατανόηση αυτής της δομής βοηθά τα παιδιά να οργανώνουν τις σκέψεις τους, να αφηγούνται με συνοχή και να δημιουργούν δικές τους ιστορίες με φαντασία και νόημα.
Προς γονείς:
Πώς μπορείτε να στηρίξετε την αφηγηματική ικανότητα στο σπίτι;
1. Διαβάζουμε μαζί κάθε μέρα: Η καθημερινή ανάγνωση παραμυθιών ή μικρών ιστοριών βοηθά το παιδί να εξοικειωθεί με τη ροή και τη δομή μιας αφήγησης (ποιος, πού, τι συνέβη, πώς τελείωσε).
2. Συζητάμε για την ιστορία:
Μετά την ανάγνωση, οι γονείς μπορούν να ρωτήσουν το παιδί:
- Ποιοι ήταν οι ήρωες;
- Τι συνέβη στην αρχή;
- Ποιό ήταν το πρόβλημα;
- Πώς τελείωσε η ιστορία;
Αυτές οι ερωτήσεις το βοηθούν να οργανώσει τη σκέψη του και να αναγνωρίσει τα βασικά μέρη μιας αφήγησης.
3. Αναδιήγηση με δικά τους λόγια: Ενθαρρύνουμε το παιδί να ξαναπεί την ιστορία όπως τη θυμάται — ή να αλλάξει το τέλος της! Έτσι εξασκεί τη μνήμη, τον λόγο και τη δημιουργικότητά του.
4. Δημιουργία δικών του ιστοριών: Με απλά αντικείμενα, εικόνες ή παιχνίδια, το παιδί μπορεί να εφεύρει δικές του ιστορίες. Οι γονείς μπορούν να συμμετέχουν, δείχνοντας ενδιαφέρον και ενισχύοντας τη φαντασία του.
5. Σύνδεση με την καθημερινότητα: Οι γονείς μπορούν να μετατρέπουν απλές εμπειρίες (μια βόλτα, ένα ψώνισμα, μια εκδρομή) σε “ιστορίες”, βοηθώντας το παιδί να αφηγείται γεγονότα με αρχή, μέση και τέλος.
Η τεχνική της "παραμυθοσαλάτας" του Τζάνι Ροντάρι.
Με την ολοκλήρωση των μαθημάτων διδασκαλίας για την δομή της ιστορίας γνωρίσαμε μια τεχνική αφήγησης. Η «παραμυθοσαλάτα» είναι μια δημιουργική τεχνική αφήγησης που εμπνεύστηκε ο Ιταλός παιδαγωγός και συγγραφέας Τζάνι Ροντάρι. Βασίζεται στην ιδέα ότι τα παιδιά μπορούν να συνδυάσουν στοιχεία από διαφορετικά γνωστά παραμύθια, ήρωες και καταστάσεις, δημιουργώντας έτσι μια νέα, πρωτότυπη ιστορία.
Τα παιδιά επέλεξαν τρία γνωστά τους παραμύθια, τα οποία επεξεργαστήκαμε στην τάξη τις προηγούμενες μέρες(Η μάγισσα με τα πόμολα-Ευγένιου Τριβιζα, Η αλεπού η καπελού-Γιολάντα Τζορώνη Γεωργιάδη, ο Έλμερ και το ουράνιο τάξο David Mckee). Μέσα από αυτό το «ανακάτεμα» γνωστών παραμυθιών, τα παιδιά ενεργοποιούν τη φαντασία τους, αναπτύσσουν τη γλωσσική τους έκφραση και μαθαίνουν να σκέφτονται με δημιουργικό και ευέλικτο τρόπο.
Η τεχνική αυτή ενθαρρύνει το παιδί να γίνει συγγραφέας και δημιουργός, όχι απλός ακροατής. Δίνει χώρο στο αυθόρμητο, στο χιούμορ και στη συνεργασία, αφού συχνά οι ιστορίες δημιουργούνται ομαδικά, με ανταλλαγή ιδεών και επινοήσεων.
