ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ
Δευ-Παρ – 7.30-13.05
Τηλέφωνο: 22523096
Τηλεομοιότυπο: 22522504
Μενού

Ο Σεπτέμβριος έφτασε και μαζί του ξεκινά μια νέα, όμορφη σχολική χρονιά γεμάτη χαρά, παιχνίδι, δημιουργία και ανακαλύψεις!
Στο νηπιαγωγείο μας ανοίγουμε την αγκαλιά μας για να υποδεχτούμε τους παλιούς μας φίλους αλλά και τα καινούργια προσωπάκια που έρχονται να γίνουν μέλη της παρέας μας.

Οι πρώτες μέρες είναι αφιερωμένες στην προσαρμογή — γνωριζόμαστε, παίζουμε, συζητάμε, μαθαίνουμε τους κανόνες της τάξης και χτίζουμε σιγά σιγά ένα περιβάλλον ασφάλειας, εμπιστοσύνης και συνεργασίας.

Μέσα από τραγούδια, παραμύθια, παιχνίδια και δημιουργικές δραστηριότητες ανακαλύπτουμε τη μαγεία της μάθησης και μαθαίνουμε πόσο όμορφο είναι να είμαστε μαζί!

 
 
 
 
 
 
 
 

Τα παραμύθια ανοίγουν πόρτες στη φαντασία και στην καρδιά των παιδιών.
Μέσα από τις ιστορίες ταξιδεύουμε, ονειρευόμαστε, μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι φίλοι!

Τα δύο παραμύθια που ξεχώρισαν τα παιδιά αυτό τον μήνα ως τα αγαπημένα τους ήταν: "Ο Τσέστερ και το μαγικό φιλάκι",  "Τα χέρια δεν κτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε" και "Η αλεπού η καπελού".

Το παραμύθι «Ο Τσέστερ και το μαγικό φιλάκι» ( The Kissing Hand της Audrey Penn ) είναι ιδανικό για τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο, γιατί μιλά με τρυφερότητα για τον αποχωρισμό, την αγάπη και την ασφάλεια που νιώθει το παιδί όταν ξέρει πως η μαμά του το αγαπά, ακόμη κι όταν δεν είναι μαζί του.

Μέσα από την ιστορία μιλήσαμε για τα συναισθήματά μας, για το πώς νιώθουμε όταν αποχωριζόμαστε τους γονείς μας, και για το πόσο δύναμη μάς δίνει η αγάπη.
Δημιουργήσαμε τα δικά μας “μαγικά φιλάκια” και τα κρατήσαμε στην καρδιά μας!

«Η Αλεπού η Καπελού» της Γιολάντας Τσορώνη Γεωργιάδη, είναι ένα παραμύθι για τη φαντασία και τη δημιουργικότητα.
Η ιστορία μιλάει για μια αλεπού που έχει το δικό της εργαστήρι και φτιάχνει μοναδικά καπέλα για όλους τους κατοίκους της πόλης..
Κάθε καπέλο είναι διαφορετικό, όπως και κάθε ζώο.

Μέσα από το παραμύθι συζητήσαμε με τα παιδιά για το πόσο σημαντικό είναι να κάνουμε αυτό που αγαπούμε ακόμα και όταν μεγαλώσουμε και θα πρέπει να επιλέξουμε το δικό μας επάγγελμα. Ζωγραφίσαμε αυτό που ονειρευόμαστε να γίνουμε όταν θα μεγαλώσουμε και αιτιολογήσαμε τις απαντήσει ς μας.

Το παραμύθι «Τα χέρια δεν χτυπάνε, τα χέρια αγαπάνε» πραγματεύεται μια τρυφερή ιστορία που βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν ότι τα χέρια μας είναι φτιαγμένα για να κάνουν καλές πράξεις όπως να αγκαλιάζουν, να φροντίζουν, να δημιουργούν και να εκφράζουν την αγάπη τους.

Μιλήσαμε για τα συναισθήματα μας (πότε θυμώνουμε και πώς μπορούμε να ηρεμούμε χωρίς να πληγώνουμε).
Ζωγραφίσαμε “καλά χεράκια” με χρώματα και διακοσμήσαμε την πόρτα της τάξης μας.
Παράλληλα παίξαμε παιχνίδια συνεργασίας και με το αποτύπωμα της παλάμης μας θυμηθήκαμε τα πρώτα συναισθήματα που είχαμε τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο.

Μέσα από το παραμύθι αυτό είχαμε ως στόχο τα παιδιά να μάθουν να αναγνωρίζουν και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους,
να επικοινωνούν με σεβασμό, και να συνειδητοποιήσουν ότι η καλοσύνη και η αγάπη είναι οι πιο δυνατές μορφές δύναμης με απώτερο σκοπό την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και της θετικής συμπεριφοράς.

Η δραστηριότητα “ Αστέρι της Εβδομάδας” δίνει την ευκαιρία σε κάθε παιδί να νιώσει ξεχωριστό και σημαντικό.
Στόχος μας είναι η καλλιέργεια θετικής αυτοεικόνας, η ενίσχυση της επικοινωνίας και η δημιουργία ενός κλίματος αποδοχής και συνεργασίας μέσα στην ομάδα.

Το “ Αστέρι” μοιράζεται μαζί μας τα ενδιαφέροντά του και τις προτιμήσεις του, ενώ οι φίλοι του το γνωρίζουν καλύτερα και το γεμίζουν με αγάπη και χειροκροτήματα!

Στο νηπιαγωγείο μας, η μάθηση γίνεται μέσα από το παιχνίδι, την εξερεύνηση και τη συνεργασία. Κάθε μέρα τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε παιχνίδι στα Κέντρα Μάθησης, έναν οργανωμένο χώρο όπου η γνώση «ζωντανεύει» μέσα από τη δράση και την ανακάλυψη.

Τα Κέντρα Μάθησης είναι θεματικές γωνιές της τάξης που ενθαρρύνουν τα παιδιά να αναπτύξουν δεξιότητες, να εκφραστούν δημιουργικά και να μάθουν μέσα από εμπειρίες. Ορισμένα από τα κέντρα που λειτουργούν στην τάξη μας είναι: η "Τράπεζα" και το "Εστιατόρειο".

Στα πλαίσια του κοινωνικο-δραματικού παιχνιδιού δημιουργήσαμε με τα παιδιά το Κέντρο Μάθησης: “ Τράπεζα”. Στην “ Τράπεζα” τα παιδιά αναλαμβάνουν τους ρόλους του ταμία και πελάτη και αναπτύσσουν σενάρια. Μέσα από το παιχνίδι θα έρθουν σε επαφή με όρους όπως: χρήματα, αποταμιεύω, κατάθεση, ανάληψη. Συζητήσαμε για τη χρησιμότητα των χρημάτων, το λόγο που είναι σημαντικό να μην τα σπαταλάμε (π.χ δεν είναι απαραίτητο πάντα να αγοράσω κάτι) αλλά και ποιά πράγματα μπορούμε να τα έχουμε “ Δωρεάν” (π.χ μια βόλτα στο πάρκο, μια αγκαλιά).

Ακολούθως, συζητήσαμε το λόγο που χρειαζόμαστε την ταυτότητά μας για να πάμε στην Τράπεζα, εντοπίσαμε τα βασικά της σημεία και φτιάξαμε τις δικές μας ταυτότητες ώστε να τις χρησιμοποιούμε στο παιχνίδι.

Παράλληλα, αφού παρατηρήσαμε τα λογότυπα άλλων τραπεζών και εντοπίσαμε κάποια χαρακτηριστικά δημιούργησε ο καθένας το δικό του λογότυπο για την Τράπεζα και επιλέξαμε αυτό που ταιριάζει καλύτερα μέσω ψηφοφορίας. Το όνομα που επιλέξαμε για την Τράπεζα μας είναι “ Τράπεζα Αγία Βαρβάρα”.

Στο Κέντρο Μάθησης « Εστιατόριο», τα παιδιά μπαίνουν σε ρόλους που τους ενθουσιάζουν: σερβιτόροι, μάγειρες, πελάτες.

Μέσα από το παιχνίδι τους τα παιδιά: αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες, καθώς συνεργάζονται, επικοινωνούν ευγενικά και μαθαίνουν να περιμένουν τη σειρά τους. Εξασκούν μαθηματικές έννοιες, όπως η μέτρηση, οι ποσότητες, οι αριθμοί και η χρήση χρημάτων στο «λογαριασμό». Εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους, μέσα από διαλόγους, τη χρήση μενού και παραγγελιών.

Παράλληλα, το μενού είναι ένα κειμενικό είδος που συναντάμε στα εστιατόρια, στις καφετέριες ή σε άλλους χώρους. Περιλαμβάνει λίστα με φαγητά και ποτά που προσφέρονται, συνήθως χωρισμένα σε κατηγορίες (όπως ορεκτικά, κυρίως πιάτα).

Σκοπός του μενού είναι να ενημερώνει τον πελάτη για τις επιλογές που έχει, ώστε να αποφασίσει τι θα παραγγείλει. Στην τάξη μας τα παιδιά δημιουργούν το δικό τους μενού, μαθαίνοντας να οργανώνουν πληροφορίες, να χρησιμοποιούν λέξεις σχετικές με το φαγητό και να εξασκούν τη γραφή μέσα από το παιχνίδι.

Εικαστική έκφραση:

Η εικαστική έκφραση αποτελεί βασικό μέσο επικοινωνίας και δημιουργικής μάθησης στο νηπιαγωγείο. Μέσα από τις εικαστικές δραστηριότητες, τα παιδιά εκφράζουν συναισθήματα, εμπειρίες και ιδέες, αναπτύσσουν τη φαντασία τους και εξοικειώνονται με διαφορετικά υλικά και τεχνικές. Η τέχνη ενισχύει τη λεπτή κινητικότητα, τη συγκέντρωση και την αυτοπεποίθησή τους, καθώς κάθε παιδί δημιουργεί κάτι μοναδικό και προσωπικό.

Μέσα από την επαφή με γνωστούς καλλιτέχνες (όπως ο Ζωρζ Σερά, τα παιδιά γνωρίζουν διαφορετικά είδη τέχνης, χρωμάτων, σχημάτων και τρόπων έκφρασης. Μέσα από συζητήσεις και απλές δραστηριότητες —όπως η παρατήρηση έργων, η μίμηση ενός ύφους ή η δημιουργία ενός πίνακα «με έμπνευση από...»— καλλιεργούν την αισθητική τους αντίληψη και τη δημιουργική σκέψη.

  • Πουαντιγισμός

Στην τάξη μας μάθαμε για έναν πολύ ξεχωριστό τρόπο ζωγραφικής που λέγεται πουαντιγισμός! Η λέξη “πουαντιγισμός” προέρχεται από τη γαλλική λέξη point που σημαίνει τελίτσα.

Αντί λοιπόν να ζωγραφίζουμε με γραμμές ή μεγάλα πινέλα, όπως συνήθως, οι καλλιτέχνες του πουαντιγισμού ζωγράφιζαν με πολλές μικρές, χρωματιστές τελίτσες! Από μακριά, οι τελίτσες ενώνονται και σχηματίζουν όμορφες εικόνες — όπως ένα παζλ από χρώματα!

Ο πρώτος καλλιτέχνης που ζωγράφισε έτσι ήταν ο Ζωρζ Σερά (Georges Seurat), από τη Γαλλία.
Ήθελε να δείξει πως τα χρώματα μπορούν να αναμειχθούν μέσα στο βλέμμα του θεατή, όχι πάνω στο χαρτί.

  • Καλλιτέχνης Πιτ Μοντριάν.

Επιπρόσθετα, αυτόν τον μήνα γνωρίσαμε τον Ολλανδό ζωγράφο Πιτ Μοντριάν (Piet Mondrian), έναν καλλιτέχνη που αγαπούσε τη γεωμετρία, τα χρώματα και την απλότητα. Ο Μοντριάν δεν ζωγράφιζε ανθρώπους ή τοπία, όπως οι περισσότεροι ζωγράφοι. Αντίθετα, του άρεσε να δημιουργεί πίνακες με τετράγωνα και ορθογώνια, που τα χώριζε με μαύρες γραμμές και τα γέμιζε με τα τρία βασικά χρώματα:
κόκκινο, μπλε, κίτρινο, καθώς και το λευκό και το μαύρο.

Τα παιδιά μέσα από το έργο του Μοντριάν:
ανακάλυψαν τα σχήματα και τα χρώματα,
συζήτησαν για το πώς η τέχνη μπορεί να είναι απλή αλλά και πολύ όμορφη.

Η δομημένη αυτή δραστηριότητα  βοήθησε τα παιδιά να εξασκήσουν την παρατηρητικότητα, τη λεπτή κινητικότητα και τη δημιουργική τους σκέψη, ενώ γνώρισαν έναν σημαντικό καλλιτέχνη της μοντέρνας τέχνης.